نقش تعدیل کننده ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی در رابطه بین سبک های فرزندپروری والدین و رضایت زناشویی فرزندان

یکی از پیامدهای بلندمدت سبک­های فرزندپرروی والدین برای فرزندان، تاثیر بر رضایت زناشویی آنها است. ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی فرزندان نیز هم­زمان، با سبک­های فرزندپروری والدین و با رضایت زناشویی آنها رابطه دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل کننده ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی در رابطه بین سبک­های فرزندپروری والدین و رضایت زناشویی فرزندان بود. به این منظور از دویست و هفده (123 زن، 94 مرد) شرکت­کننده متاهل خواسته شد پرسشنامه اقتدار والدین (paq)، مقیاس ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی (bnsg-s) و پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (grims) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که سبک­های فرزندپرروی مقتدرانه و سهل­گیرانه پدر و مادر با رضایت زناشویی فرزندان رابطه مثبت معنادار و سبک فرزندپروری آمرانه پدر و مادر با رضایت زناشویی فرزندان رابطه منفی معنادار دارد. هم­چنین نتایج پژوهش نشان داد که سبک­های فرزندپرروی مقتدرانه پدر و مادر با ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی رابطه مثبت معنادار دارد، در حالی که سبک آمرانه مادر با ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی رابطه منفی معنادار داشت. رابطه سبک­های آمرانه پدر، سهل­گیرانه مادر و سهل­گیرانه پدر با ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی معنادار نبود. در این پژوهش، ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی توانست رابطه بین سبک سهل­گیرانه مادر و رضایت زناشویی فرزندان را تعدیل کند. بر اساس یافته­های این پژوهش می­توان نتیجه گرفت که سطوح رضایت زناشویی فرزندان و ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی آنها احتمالا تحت تاثیر سبک­های فرزندپرروی والدین قرار می­گیرد.